Bilginin sınırları olmadığından cehaletin de yok elbette. Anastasia ile tanışana kadar Estonya hakkında nerdeyse hiçbir şey bilmiyordum. Sadece eski Sovyet ülkelerinden biri olması bağlamında varsayımlarım vardı. Halbuki iş öyle değilmiş, yani yalnızca öyle değilmiş. Burada Estonya’nın tarihini anlatmaya girişmeyeceğim, sonuçta… Read More ›
Bizimki gibi tarihle ilişkisi yoğun, ama yoğun olduğu kadar da ham olan bir toplumda edebiyatta tarihsel anlatıların ön plana çıkması doğaldır. Bazı kısıtlı yaklaşımlar dışında tarihimiz dokunulmaz bir tabu olduğu için –ki bunun resmi ve gayriresmi nedenleri var- toplumun tarihsel… Read More ›
Fast sketch of withered oak – John Ruskin Trust Thou Thy Love* Trust thou thy Love: if she be proud, is she not sweet? Trust thou thy Love: if she be mute, is she not pure? Lay thou thy soul… Read More ›
Somos nuestra memoria, somos ese quimérico museo de formas inconstantes, ese montón de espejos rotos. We are our memory, we are that chimerical museum of shifting shapes, that pile of broken mirrors. Yaşadıklarımız yetmez, hatırladıklarımızla varız. Kim olduğumuz, daha… Read More ›
Walter Benjamin “hikaye anlatıcısı” başlıklı metninde hikaye anlatıcılığından romancılığa geçişi kolektif olandan bireysel olana geçiş ekseninde değerlendirir. Geleneksel hikayecilikte bireysel deneyim kolektif olanı besler ve ondan beslenir. Böylece bilgeliğe dönüşür ve yaygın bir etkileşim alanına ulaşır. Roman ise yalnız ve… Read More ›
İhsan Oktay Anar’ın romanları gerek hikayeleri gerekse edebi nitelikleriyle oldukça özgündür. Anlatının kendine referans veren gerçekliği, mistik-fantastik öğeler ve hikayelerin kilit noktalarının olmazsa olmazı Uzun İhsan Efendi bir Anar metninin masalsı tarihselliğini oluşturan özelliklerden sadece bazıları.[1] Yazarın romanları iki döneme ayrılmaktadır…. Read More ›
Şehrin yükseklerinde, uzun bir sütunun üstünde Mutlu Prens’in heykeli dururdu. Baştan aşağı saf altın varakla kaplıydı, gözleri iki parlak safirdendi ve kılıcının kabzasında büyük kırmızı bir yakut ışıldardı. Hakikaten hayranlık uyandırırdı. “Bir rüzgar gülü kadar güzel,” diye yorum yaptı… Read More ›
İyi bir edebiyat metninin okura sunduğu ince ve derinden işlenmiş, zengin bir içsel dünya vardır. İnsana dair olanın ses vermeye çalıştığı bu duygu dünyası onu keşfetmeye hazır olanı bekler. Deneyimli okur bahsi geçen dünyayı kitabın daha başında az çok sezinler…. Read More ›
Mehmet’ten… Bir çok kişi gibi ben de Hüsnü Arkan’ı önce müziğiyle tanıdım. Sonra, biraz geç de olsa, romanlarıyla da tanıştım. Şarkıları kadar güzel şiirleri de olan Arkan’ın son romanı Hırsız ve Burjuva ile Orhan Kemal Roman Armağanı’nı kazanması ise bence… Read More ›
Modernist yazarlar modernitenin toplumsal hayattan bireyin iç dünyasına her alanı hızla dönüştüren gücünü metinselleştirirken ortaya çıkan yeni gerçekliği temsil edebilecek yöntemlerin arayışına girdiler. Bu arayış içinde keşfedilmiş ve artık klasikleşmiş bilinçakışı tekniği ve çok sesli, çok katmanlı, parçalanmış, montajlanmış anlatılar… Read More ›
