In Girum Imus Nocte et Consumimur Igni. Baharatlı tuhaf bir çay karışımıyla dolu poşeti beyaz porselen bardağa özenle yerleştirmiş… Kapı çalıyor. Karşısında yaşlı bir kadın. Komşusu. Yardım istiyor. Kocası kaybolmuş. Tezgahın üzerinde çay, adamın cebinde kaybolan yaşlı komşusunun yıpranmış kimliği…. Read More ›
İlk bakışta çelişkili gibi görünse de, çoğu zaman varolma halinin farkındalığı yok olma ihtimalinin getirdiği yüzleşmeyle keskinleşir. Yaşamı bedenimizin sınırları doğrultusunda deneyimlediğimiz düşünülürse varoluşa dair en keskin farkındalık anlarımızın bedenin zayıfladığı, çöktüğü, yetersiz kaldığı durumlarda ortaya çıkması oldukça doğal. İnsan… Read More ›
Türk edebiyatında toplumcu gerçekçi isimlerin başında gelen Rıfat Ilgaz çoğunlukla Hababam Sınıfı’nın yazarı olarak bilinir. “Hababam Sınıfı” filmlerinin getirdiği görünülürlüğün bu tanınmışlıkta etkisi elbette büyük. Kendi dönemi ve sonrası edebiyat çevrelerinde ise yazarın şairliği ve mizahı ile bahsi geçer. Oysa,… Read More ›
Bizimki gibi tarihle ilişkisi yoğun, ama yoğun olduğu kadar da ham olan bir toplumda edebiyatta tarihsel anlatıların ön plana çıkması doğaldır. Bazı kısıtlı yaklaşımlar dışında tarihimiz dokunulmaz bir tabu olduğu için –ki bunun resmi ve gayriresmi nedenleri var- toplumun tarihsel… Read More ›
Fast sketch of withered oak – John Ruskin Trust Thou Thy Love* Trust thou thy Love: if she be proud, is she not sweet? Trust thou thy Love: if she be mute, is she not pure? Lay thou thy soul… Read More ›
Somos nuestra memoria, somos ese quimérico museo de formas inconstantes, ese montón de espejos rotos. We are our memory, we are that chimerical museum of shifting shapes, that pile of broken mirrors. Yaşadıklarımız yetmez, hatırladıklarımızla varız. Kim olduğumuz, daha… Read More ›
Walter Benjamin “hikaye anlatıcısı” başlıklı metninde hikaye anlatıcılığından romancılığa geçişi kolektif olandan bireysel olana geçiş ekseninde değerlendirir. Geleneksel hikayecilikte bireysel deneyim kolektif olanı besler ve ondan beslenir. Böylece bilgeliğe dönüşür ve yaygın bir etkileşim alanına ulaşır. Roman ise yalnız ve… Read More ›
İhsan Oktay Anar’ın romanları gerek hikayeleri gerekse edebi nitelikleriyle oldukça özgündür. Anlatının kendine referans veren gerçekliği, mistik-fantastik öğeler ve hikayelerin kilit noktalarının olmazsa olmazı Uzun İhsan Efendi bir Anar metninin masalsı tarihselliğini oluşturan özelliklerden sadece bazıları.[1] Yazarın romanları iki döneme ayrılmaktadır…. Read More ›
Şehrin yükseklerinde, uzun bir sütunun üstünde Mutlu Prens’in heykeli dururdu. Baştan aşağı saf altın varakla kaplıydı, gözleri iki parlak safirdendi ve kılıcının kabzasında büyük kırmızı bir yakut ışıldardı. Hakikaten hayranlık uyandırırdı. “Bir rüzgar gülü kadar güzel,” diye yorum yaptı… Read More ›
İyi bir edebiyat metninin okura sunduğu ince ve derinden işlenmiş, zengin bir içsel dünya vardır. İnsana dair olanın ses vermeye çalıştığı bu duygu dünyası onu keşfetmeye hazır olanı bekler. Deneyimli okur bahsi geçen dünyayı kitabın daha başında az çok sezinler…. Read More ›
