Gerçekaşk – David Whyte Hakkıyla senin olanı kıyasıya sevmek imandan, hele de beklediysen yıllarca ve hele de bir yanın inanmadıysa hiç hakettiğini böylesi sevdiğin ve davetkar sana doğru uzanan eli. İmanı düşünüyorum şimdi ve yalnızlığın ahdini ve hissetiğimizi bu dünyada neyi hak ettiğimizi. Yıllar önce Hebrides’de bir adam hatırlıyorum, gri taşları aşındırırdı her sabah yürürdü fokların çığlık çığlığa olduğu kıyıya, uğuldayan tuzlu rüzgarda basardı kasketini bağrına ve ederdi duasını sularda saklı çalkalanan mesih İsa’ya, ve düşünüyorum hikayesini fırtınanın, ve herkesin uyanışını ve görüşünü ta uzaktaki tanıdık figürün suyun ötesinden seslenişi onlara ve nasıl hepimizin kendimizi hazırladığımızı o ani uyanışa ve o çağrıya, ve işte tam o anda “evet” dememiz gerektiğine fakat öyle görkemle gelmeyecek, öyle ilahi bir kudretle aksine daha incelikle ve samimiyetle belirecek sevmeden edemediğinin yüzünde böylece kayıktan inip ayak bastığımızda karaya ve meylettiğimizde ona doğru göreceğiz her şeyin bizi bir arada tuttuğunu ve desteklediğini her şeyin cesaretimizi, ve illa da istersen yine boğulmayı, olur elbette ama istemiyorsun, çünkü artık sonunda, tüm bu mücadeleden ve o kadar yıldan sonra istemiyorsun artık işte istemiyorsun yetti artık boğulduğun, ve yaşamak istiyorsun sevmek ve de toz toprak ve kör karanlık demeden ne kadar kaygan ve olsa da alabildiğine tehlikeli yürüyeceksin uzanıp tutmak için avcuna ait olduğunu bildiğin eli.
* With the permission of the poet, David Whyte & many thanks to Bodi Hallett
* David Whyte reads the poem on Soundcloud (beautiful): https://soundcloud.com/brainpicker/david-whyte-the-truelove
* Originally from The Marginalian.org (formerley Brainpickings.com) : https://www.themarginalian.org/2021/07/26/david-whyte-the-truelove/