Gerçekaşk – David Whyte

Hakkıyla senin olanı
kıyasıya sevmek imandan,
hele de beklediysen
yıllarca ve hele de
bir yanın inanmadıysa hiç hakettiğini
böylesi sevdiğin ve davetkar
sana doğru uzanan eli.

İmanı düşünüyorum şimdi
ve yalnızlığın ahdini
ve hissetiğimizi bu dünyada
neyi hak ettiğimizi.

Yıllar önce Hebrides’de
bir adam hatırlıyorum,
gri taşları aşındırırdı
her sabah yürürdü
fokların çığlık çığlığa olduğu kıyıya,
uğuldayan tuzlu rüzgarda
basardı kasketini bağrına
ve ederdi duasını
sularda saklı
çalkalanan mesih İsa’ya,

ve düşünüyorum hikayesini
fırtınanın, ve herkesin
uyanışını ve görüşünü
ta uzaktaki
tanıdık figürün
suyun ötesinden
seslenişi onlara

ve nasıl hepimizin
kendimizi hazırladığımızı
o ani uyanışa
ve o çağrıya,
ve işte tam o anda
“evet” dememiz gerektiğine
fakat öyle
görkemle gelmeyecek,
öyle ilahi bir kudretle
aksine daha incelikle
ve samimiyetle
belirecek sevmeden
edemediğinin yüzünde

böylece kayıktan inip
ayak bastığımızda karaya
ve meylettiğimizde ona doğru
göreceğiz her şeyin bizi
bir arada tuttuğunu 
ve desteklediğini her şeyin 
cesaretimizi,
ve illa da istersen yine
boğulmayı, olur elbette
ama istemiyorsun,
çünkü artık sonunda,
tüm bu mücadeleden
ve o kadar yıldan sonra
istemiyorsun artık işte
istemiyorsun
yetti artık
boğulduğun,
ve yaşamak istiyorsun
sevmek ve de
toz toprak ve
kör karanlık demeden
ne kadar kaygan ve olsa da
alabildiğine tehlikeli
yürüyeceksin
uzanıp tutmak için
avcuna ait olduğunu bildiğin eli.

* With the permission of the poet, David Whyte & many thanks to Bodi Hallett
* David Whyte reads the poem on Soundcloud (beautiful): https://soundcloud.com/brainpicker/david-whyte-the-truelove
* Originally from The Marginalian.org (formerley Brainpickings.com) : https://www.themarginalian.org/2021/07/26/david-whyte-the-truelove/