Başlık yanıltmasın. Henüz İzmir’li bir ekip seyretmişliğim yok maalesef, bahsedeceklerim kente gelen misafir gruplar. En son tiyatro seyirciliğimden bahsedince buralarda denk geldiğim oyunlar üzerine düşüncelerimi de yazayım dedim.
Geçenlerde Karşıyaka Açıkhava Tiyatrosu’nda Ayşen Gruda ile Volkan Severcan’ın rol aldığı “Bavul” adlı oyununu seyrettim. Chicago’lu yazar Sam Bobrick’in yazdığı oyun, kurulumu kolay bir komedi. İkili ilişkilerinde başarısız, 30’lu yaşlarında, bekar iki kişi bavullarının karışmasıyla tanışırlar ve aralarında bir yakınlaşma olur. Komediyi oluşturansa bu iki çok zor karakterin birbirleriyle garip uyumudur, daha doğrusu uyumsuzluklarının içinden çıkan garip uyumdur. Metnin özgün ismi, “Baggage” aslında iki anlamlı ve oyunun hikayesine gönderme yapıyor. Fakat bunun Türkçe’ye ne kadar geçtiği şüpheli. İngilizce’de özellikle geçmişten gelen ilişkilerini, girdiği her ilişkiye taşıyanlar için “s/he has baggage” derler. Yine de, oyun gayet net olduğu için bu ciddi bir kayıp değil.
“Bavul” genel olarak neyse oydu açıkçası, yani yer yer keyifli, yer yer de komik bir eğlence. Yalnız, terapist karakterini beğenmedim. Metnin kendi kurgusallığına absürd bir gönderme yapma niyetiyle dahil edilmiş bu karakter oyunda iğreti duruyordu. Sahneleri bölüp seyirciyle sohbet etmek belki başka bir formatta çekici olabilirdi, ama bu oyun için çok gereksiz olduğunu düşünüyorum. Oyunun ritmini düşürdü, fakat karşılığında ona pek bir şey katmadı. Ayşen Gruda’nın tuluâta çalan eklemeleri de durumu pek kurtaramadı açıkçası. Buna rağmen, Melda Gür ile Volkan Severcan sahnede güzel bir ikili oluşturmuşlardı. Bence, televizyonda da iyi çalışmaları olsa da, Severcan tiyatro sahnesine daha çok yakışan bir oyuncu. Ayşen Gruda ise yılların deneyimiyle sahnede çok rahat ve izlemesi keyifli… Çok fazla beklentiye gerek olmadan izlenebilecek eğlenceli bir oyun “Bavul.”
wanderlustpress 