Yaşlı Jan ve Pierre Efendi’den Bir Gurmenin Hayat ve Ölümden Anladığına dair

• Acı çekmek söz konusu olunca hiç hata yapmayan ustalar İkarus’un suya çakılırken havada kalan çıplak baldırına bakıp sırıttılar.
• Ölümü varoluşun trajedisi olarak görmeyen bu üstadlar tecavüze uğrayan Leda’yı da çok sallamamışlardı zaten.
• Ölen ölür, kalan sağlarla halaya durulurdu ve Leda kaderine üzülmemeyi öğrenecekti.
• Çapkın Zeus her önüne gelen güzelle halvet olabilmek için hayvanlararası dönüşürken şairler şiirler döşedi öteden dikizledikleri hayata.
• Tanrılar yerde ve gökte fink atar, atar yaparlardı onları mutlu etmek için didinen zavallılara.

***

• Mefisto’nun saki olduğu ihtişamlı sofrayı aportta beklerken Kuğu, Leda ne yapsındı?

***

• Doldur kadehi be üstad, kuğunun ciğerinden ezme olmaz.
• Mortu çekmiş doğayla yaşam arasındaki sınırlar kalkmış.
• Cansız hayat resim, resim cansız hayat, canı çıkmış hayat sofraya katık olmuş.
• Kendi bacağından asılmış karnı deşik ceylan sırasını bekler.
• Babadan oğula geçen pek bedbaht haller ister kör, ister topal, amma ve Larkin, zincir kırılana dek devam eder.